1 Ինչպէս ձիւնը ամառը, եւ
2 Ինչպէս որ ճնճղուկը թռթռում եւ ծիծեռնակը թռչում է, այնպէս էլ
3
4 Մի պատասխանիր յիմարին նորա տխմարութեան համեմատ, մի գուցէ դու էլ նորան նմանես։
5
6 Իր ոտները կարող եւ վնաս կրող է ով որ յիմարի ձեռքով խօսք ապսպրէ։
7 Ինչպէս որ սասանում են կաղի ոտները, այնպէս էլ առակը յիմարների բերանումը։
8 Ինչպէս որ քարն են ծրարում եւ պարսատիկի մէջ շպռտում, այնպէս է եւ յիմարին պատիւ տուողը։
9 Արբածի ձեռքը մտաւ փուշը, եւ առակը՝ յիմարների բերանը։
10 Մեծ է ամեն բան ստեղծողը, վարձք է տալիս յիմարին էլ, վարձք է տալիս յանցաւորներին էլ։
11
12
13
14 Դուռը շուռ է տալիս իր ծղխնիի վերայ, ծոյլն էլ՝ իր անկողնի վերայ։
15
16 Ծոյլը իմաստուն է երեւում իր աչքին եօթը խելօք պատասխան տուողից աւելի։
17 Շունը ականջներիցը բռնում է այն անցաւորը, որ գրգռվում է իրանը չեղած դատի համար։
18 Ինչպէս մի գիժ որ կրակի կայծեր, նետեր եւ մահ է ցանում,
19 Այնպէս է այն մարդը որ իր ընկերին խաբում է, եւ ասում.
20 Փայտ չ’լինելիս կրակը կ’հանգչի. Եւ
21
22
23 Կղկղանքի արծաթով պատած հողի ամանի պէս են սիրաբորբոք շրթունքը ու չար սիրտը միասին։
24 Ատեցողը կեղծում է իր շրթունքներովը, եւ սրտումը նենգութիւն է դնում.
25
26 Թէկուզ՝ ատելութիւնը ծածկուի նենգութեամբ, նորա չարութիւնը կ’յայտնուի ժողովքի մէջ։
27
28 Ստախօս լեզուն ատում է իր ծեծածներին, եւ շողոքորթող բերանը կորուստ է պատճառում։